Kochani,
w ostatni weekend mogliśmy pielgrzymować śladami św. Stanisława Kostki i św. Siostry Faustyny. Był to dla mnie bardzo ważny czas duchowo. Przede wszystkim odkrycia postaci św. Stanisława, który odważnie i z ogromną determinacją podążał za Bogiem. Doświadczył ogromnej rozterki serca. Wiedział, że wstąpienie do jezuitów wiązało się z niezrozumieniem i odrzuceniem ze strony najbliższych. Wiedział, że tą decyzją sprawi im ból i także doznawał osobistego rozdarcia z tego powodu. Jednak słowa Jezusa, że należy słuchać bardziej Boga niż ludzi głęboko zapadły w jego sercu. Wiemy, że z podobnymi rozterkami i naleganiami ze strony najbliższych zmagał się także św. Ignacy Loyola.
Postać św. Stanisława Kostki jest przypomnieniem, że każdy z nas jest zaproszony do świętości: do życia dla Boga. Św. Ignacy podał definicję świętości w tekście Fundamentu: „Człowiek jest stworzony, aby Boga swego Pana chwalił, czcił i Jemu służył”. Ona jest możliwa i jest w zasięgu naszej współpracy z łaską Bożą, „bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne” (Rz 11, 29). Bóg stwarzał ciebie widząc Twoją świętość! Nie traćmy jej z oczu, pamiętajmy, że jesteśmy stworzeni do większych, wyższych rzeczy jak mawiał św. Stanisław Kostka, niż te widzialne tu na ziemi, ale do tych wyższych zmierzamy właśnie przez służbę w tym, co zwyczajne i codzienne.
Serdecznie dziękuję Marcie za zorganizowanie tej pielgrzymki, która wraz z 100 rocznicą urodzin o. Białka i zbliżającym się odpustem Matki Bożej Różańcowej 4 października wpisuje się w 100 rocznicę obchodów powrotu i działalności Jezuitów w Poznaniu.
Pozdrawiam!
o. Dariusz Michalski SJ
Kustosz Sanktuarium
